Bartnik Ignat i skarb puszczy.

Pokazałam Wam już kiedyś inny komiks Tomasza Samojlika Ryjówka przeznaczenia. Tym razem pozostaniemy w klimacie Puszczy Białowieskiej ale bohaterami historii nie będą zwierzęta a ludzie. Do tego przeniesiemy się w czasie do roku 1795.

Głównym bohaterem komiksu jest bartnik Ignat, który na co dzień zajmuje doglądaniem pszczół mieszkających w barciach znajdujących się wysoko na drzewach. Bartnikiem nie może być każdy. Wiedza niezbędna do wykonywania zawodu bartnika przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Ignat nie ma  domu (budynku), żyje w lesie, to tu to tam. Puszcza jest jego domem i tylko on zna jej wszystkie tajemnice i zakamarki. Pewnego dnia jego spokojne życie zostaje zakłócone…

Nastały czasy kiedy Rzeczpospolita zniknęła z mapy świata. Tereny puszczy należą do Carycy Katarzyny. Imperatorowa przekazuje tereny Puszczy Białowieskiej Generałowi Sobakiewiczowi w zamian za jego pomoc w podboju Rzeczpospolitej. Jak dowiecie się z komiksu generał nie należy do ludzi o dobrym charakterze. Stanowi on zagrożenie dla istnienia całej Puszczy Białowieskiej. Czy Bartnikowi Ignatowi uda się udaremnić plany Sobakiewicza i uratować puszczę? Przeczytajcie sami. Uwierzcie, będzie Wam się trudno oderwać od tej lektury.

Poza klasyczną formą komiksu znajdziecie na końcu tej książki przypisy, dzięki którym łatwiej będzie Wam się odnaleźć w roku 1795. Będzie to nie tylko historia związana z upadkiem Rzeczpospolitej ale głównie historia Puszczy Białowieskiej opisana na podstawie źródeł naukowych. Rewelacyjna pozycja dla młodych, głodnych wiedzy, czytelników. Z przypisów dowiecie się na przykład co to są łapcie, łuczywo czy sianożęcia oraz poznacie proces produkcji smoły, potażu czy węgla drzewnego.

Kolejny raz Tomasz Samolik łączy ze sobą barwną i ciekawą historię wraz z ciekawostkami naukowymi związanymi z Puszczą Białowieską, której jest badaczem. Dla nas będzie to rewelacyjne wprowadzenie do wycieczek do puszczy, bo mamy ją na wyciągnięcie ręki. Sama jako dziecko często wybierałam się tam z moim tatą i byłam wręcz zauroczona jego klimatem.