Kiedyś w sklepach świeciły pustki. O każdy przedmiot trzeba było zawalczyć. Dzisiaj wchodząc do pierwszego lepszego sklepu, dostajemy oczopląsu i nie wiemy, na co mamy się patrzeć. Kiedyś rzeczy przechodziły z rąk do rąk i służyły latami. Z wielu produktów korzystało kilka pokoleń. O każdy przedmiot dbało się jak tylko to było możliwe i naprawiało się je do momentu, kiedy naprawa nie była już możliwa. Dzisiaj rzeczy, które mają nawet mały defekt po prostu wyrzucamy i idziemy kupić coś nowego. Czy to ma sens?
